Onlar iki kardeştiler, birbirini seven iki kardeş,
Üstlerine doğuyordu pırıl pırıl güneş.
Bir sabah her biri bir ateş yaktı,
Ve dönüp, yükselen ateşe baktı.
Dik çıkıyordu birinin dumanı, dimdik,
Diğerinin dumanı rüzgardan eğik....
Kıskandı dumanı eğik çıkan,
Dumanı dik çıkan kardeşini,
Bir vuruşta oracıkta bitirdi,
Zavallı kardeşinin işini....
Hiç kimse görmediyse de bunu,
Bir göz.....
Durmadan takip ediyordu onu.
Olsa da kanatlanmış bir kuş,
Yoktu, ardındaki gözden kurtuluş...
Mermerden bir mezar kazarsam, dedi,
İçine girip saklanırım, ebedi....
Günlerce uğraştı kan ter içinde..
Mermeri oydu uygun biçimde,
Ohhh..bitirdim deyip içine girecekken,
Ve eğilip te mezara bakayım derken,
Birden, orada onu gördü...
O göz,
Mezarın dibinde duruyordu....
Ertuğrul Şener
(VICTOR HUGO 'DAN)
Kalamış,26/11/2003 Denizce'den
Anasayfa 
