Küçüğüm

Küçüğüm

Küçükken;
Büyüklerin dünyasıydı
Özlem duyulan
Büyüdükçe de
Küçüklüğe özlemle
Yaşanan.

Küçükken;
Masllar da
Cesur ve iyi yürekli
Kahramanlar vardı
Hep doğruluk kazanıırdı
Ve sonun da
Masalların halk mutlu kalırdı.

Büyüdükçe de;
Önce maziye
Masal kahramanları atılır
Sonra da
Doğruluğun yerini
Yalan ile dolan alır
Ve halk
Evet halk.....?

Küçükken;
Oyunlar da
EŞİT-lik ve
Hakça BÖLÜŞ-mek
öğrenilirdi.

Büyüdükçe de;
EŞ-İT-lik ve
Hesapsızca BÖL-mek
öğrenilir olur.

Küçüğüm işte
Küçülür böyle büyüdükçe büyükler
Ve küçüğüm
sen hep düşte sanırsın büyümeyi
Oysa küçüğüm,
Büyümek
Büyüklük değildir ki!