Bir ülkücü sevdim
Yıllar öncesiydi
Puslu bir eylül sabahı
Kampus kantininde tanışmıştık onunla
Daha dün gibi
Gözleri kömür karası
Sözleri gönül yarasıydı
Vurulmuştum
Koç gibi delikanlı derler ya iste tam öyleydi
Özü sözü bir
Mertti sertti erkekti
Âşık olmuştum
Platonikte olsa
O benim aşkımdı seviyordum
Göz göze gelince boğazıma bir şeyler düğümlenir kekeler
Konuşamazdım ağzım kururdu titrerdim
O ise öylece bakar susardı
Aynı okuldaydık
Benimle ilgilendiğini hissederdim konuşmazdı
Yan yana gelirsek lafı ben acar beklerdim
O havadan sudan konuşur araya laf karıştırır çeker giderdi
Bazen günlerce gözükmezdi
Özlerdim beni sevdiğini söylemesi için
Her numarayı yapardım yemezdi
Cay içelim derdim gelmezdi
Telefonumu verirdim aramazdı
Kitabını notlarını alırdım verene kadar istemezdi
Eline dokunurdum çaktırmadan çekerdi
Yalnızca kantinde yakalardım onu
Gider otururdum yanına cay alma bahanesiyle
Kalkar dönünce tam karsıma otururdu
Hissederdim
Beni sevdiğini gözleri söylerdi
O söylemezdi
Sinirlendiğini belli etmemeye çalışarak
Çayını yarım bırakır
Sigarasını söndürür kalkar giderdi çıldırırdım
"iki bin içerdi"
O hep gitti ben hep bekledim böyle geçti tam üç sene
Okul bitmek üzereydi ve benim doğum günümdü
Onu da çağırmıştım
Her zamanki gibi gelmez diyordum
Ama geldi ilk defa geldi sevinçten uçuyordum
Kapıda onu görünce her şeyi göze aldım
Elalemın içinde boynuna sarılıp
Bağıra çağıra
"seni seviyorum lan dedim seni seviyorum"
Rahatlamıştım arkadaşlar aptallaştılar
Ben utancından kıpkırmızı
O elindeki bir tek kırmızı gülü uzattı bana
"lanet olsun dedi lanet olsun bende seni seviyorum
Göz gözeydik ağlıyordu
Acı bir gülümseme vardı yüzünde
İçeri bile girmedi kapıdan dondu gitti
İçimde fırtınalar koptu o gidince
Yüreğim acıyordu
"ülkücüymüş"
Seviyordum seviliyordum ağlıyordum
Gitmişti
Aylar sonra gazetede gördüm resmini
Okulunu bitirmiş öğretmen olmuştu
Güpe gündüz yol ortasında öğrencilerinin
Gözü önünde vurmuşlar onu
Anasayfa 
