BEN BİR KÖY ÖĞRETMENİYİM
Bir dağ köyünün tezek kokan damında
Hayır, yoksa ne penceresinde, ne camında
Sıralar kırılmış tavan akıyorsa
Birde memleket sevdası yüreğini yakıyorsa
Arama başkalarını ben ordayım
Merak mı ettin kim olduğumu?
Ben köy öğretmeniyim
Her sabahın alaca karanlığında
Yeni bir hayalle derse koşarım
Tamamsa talebem, hazırsa konum
Mutlu bir gün yaşarım.
Dert etmem altının ıslanmasını
Burnunun akmasını
Bir ana şefkatiyle kendim yıkarım
Onlar benim yavrularım
Gözüm gibi bakarım
Ben köy öğretmeniyim
Teftiş kaygısı bağlamaz beni
İyi gelmiş kötü gelmiş
Umurumda değil
Vicdanımla baş başayım
Allah’ın huzurunda
Milli his uyandırmışsam ne mutlu bana
Fidanlarımın ruhunda
Ben köy öğretmeniyim
İçim neyse dışımda odur
Karşı dağın yamaçlarına sorun
Ünitemin amaçlarına sorun
Sorun; Ali’me, Mehmet’ime Ayşe’me
Elif Bacıma, Hasan Emmime, Hüsne Nineme
Sorun; çil horoza, al taya, karabaşa
Sarı danaya, al boğaya, serçe kuşa
Hepsi tanırlar beni
Ben onlardan biriyim
Çünkü köy öğretmeniyim
Ne laboratuar bulursun okulumda
Ne harita
Ne odun, ne soba
Bir kere yanmaya görsün çatılar
Ne su bulursun, ne kova
Acıdır söylemesi ama
Ne düzgün bir sıra,
Ne iyi bir karatahta…
Ben köy öğretmeniyim
Yokluklar içinde varlık
Size fidanlarımı anlatayım
Benim fidanlarım
Daha küçük
El kadarcık.
Ben onlarla varım
Onlarla yaşarım,
Onlarla kalkar
Onlarla düşerim.
Bakmayın tebeşir kaplı suratıma
Ütüsüz ceketime, eski kravatıma
Benimle dünyaya bakanlar var
Benimle çağlayıp akanlar var
Peygamber mesleği benim mesleğim
Öğünerek söylerim her zaman
Ben köy öğretmeniyim
Ben köy öğretmeniyim
Anasayfa 
