~~Emre Aydın~~

Afili Yalnızlık

Ölsem, ölsem, ölsem... hemen şimdi
Kaçsam, gitsem, kaçsam... tam da şimdi

Bu kez pek bir afili yalnızlık
Aldatan bir kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan
Bu kez pek bir afili yalnızlık
Ağlayan bir kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

Sövdüm, sövdüm, sövdüm� ben dünyaya
Acılara, sokaklara, ait olmaya, insanlara

Bu kez pek bir afili yalnızlık
Aldatan bir kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan
Bu kez pek bir afili yalnızlık
Ağlayan bir kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

Değmezmiş hiç uğraşmaya
Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya... dayanmaya...

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

Geceyi mesken tuttum gündüz senin olsun yalnızlık derdime dert katar gözlerim ağlar
Asil bu yaşlar tek çarem var hayata renk veren aşklar yollarım mecbur istikamete giden yıllar
Hepsi de boştu boşluğa koştu sırtıma saplanan okları kalbime soktu ardına bakmadı
Görmedı ağladım bağladı elleri kolları uzanayım ıstedım olmadı yılmadım
Arasam telefona bakmaz bil ki konuşmaz ne yapsam unutsam derken duvarda yüzü var
Kaçamam ondan yapamam hayran bu gönül uğruna can verir tüketirim bir ömür
Anlatamam ki..!!
Kördüğüm olmuşum çözemedi kimse derdimi bilene 10 puan işte ben neyim bulamadım sana takılayım ben anlatır hüznümü özlü bu cümlem belki bir gün gelecek özleyeceksin ne yapıyor ne ediyorum ben kendimi kaybettim gözyaşım aktı yollara düsüp aşkımı aradım yalnızım hala sensiz bu oda tadı tuzu olmuyor bari sen ağlama gururum engel hiçe say sen gözyaşım aksın endişe etmem tersine gidecek her şey bir gün düzelir derken yalnızım yine kendimi tutamadım yorgunum ağladı gözlerim bakma asil bu yaşlar!!


Sil gözünün yalnızlıklarını
O an fısılda duvarlara adımı
Bin bıçak var sırtımda
biniyle de adaşsın
Her biri hayran sana [x2]


Yaşları tutmadım ağlamak istedim senden başka olmadı kimse derdimi söylemek istemedim sana sendin her zaman yanımdaydın oysa anlamadığın bir tek şey var sen benim olmadın hıç bi zaman nedendir hala gözyaşı bende durmadan akıyor sensiz her gece hüzün bulutu kapladı içimi bu benim değildi ikimizin seçimi sölemem seni sevdiğimi bir defa denedim elime ne geçti günlerim gecelerden farksız benim yalnızlığıma çare mi aradım üzerime gelenler olabilirdi kalbimi senin için boş bırakmıştım şimdi koskoca bir boşluk var yanımdaysa tek bir dostum durmadan içerim geceler yoldaş buzları eriten aşkım gardaş oldu ve gözlerim bunun için doldu yaşları görünce bana neden sordu ne bahane bulsam yutturamam ki söylesem belli onu kaybederim korkuyorum artık yaklaşamıyorum uzak yollardan bir medet umdum belki kaçar unuturum diyordum unutmak kolay değil bunu biliyordum son sözü söylemem cesaret edemem belli ki başlamadan kaybedicem bu oyunu yazanıma gözyaşı dökerek sitem edip aşkımı dillere dökücem!!

Belki bir gün özlersin
Başka adamlarla
Başka şehirlerde
Yürürken
Okuduğun ilk roman
Sevdiğin ilk adam
Yasal acılarından
Hatta yalnızlıktan
Belki dolar gözlerin
Başka adamlara
Başka şehirlerde
Belli etmezsin
Belki bir gün özlersin

Sil gözünün yalnızlıklarını
O an fısılda duvarlara adımı
Bin bıçak var sırtımda
Biniyle de adaşsın
Her biri hayran sana

Belki bir gün özlersin
Başka adamlarla
Başka şehirlerde
Yürürken
Seçtiğin bu hayat
Geçtiğin son adam
Yasal acılarından
Hatta yalnızlıktan
Sessiz harfler seçersin
Başka adamlara
Başka şehirlerde
Belli etmezsin
Belki bir gün özlersin

Sil gözünün yalnızlıklarını
O an fısılda duvarlara adımı
Bin bıçak var sırtımda
Biniyle de adaşsın
Her biri hayran sana

Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi.
İçimi döktüm bugün yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün içimle konuştum

Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Gördüm kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça paramparça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz istanbul'a düşmanım

Kestiğim ümitlerden yelkenler yapıtım ama yokluğunda ne
Gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım

Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi
Sustum kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça paramparça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul'a düşmanım

Bu kez anladım
Kuru dallardan yapma
Bi köprüden geçiyorum

Ben ordaydım
Erbabı yalnızları
Yutan kentler biliyorum

Bu kez anladım
Hüzünlerden bozma
Mutluluklar yaşıyorum

Ben ordaydım
Acemi aşıkları
Boğan sular biliyorum

Ne müttefik belli
Ne sığınakların yeri

Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim

Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...

Bu kez anladım
Kartonlardan yapma
Siperlere pusuyorum

Ben ordaydım
Huzurlu zamanları
Yıkan sorular biliyorum

Ne müttefik belli
Ne sığınakların yeri

Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim

Kaybettim bugün kendimi, hükümsüzdür
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk beğendim
Vazgeçtim bugün herşeyden halsiz şu kalbim
Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...

Bu kez anladım
Kuru dallardan yapma
Bi köprüden geçiyorum

Ben ordaydım
Erbabı yalnızları
Yutan kentler biliyorum...

Şimdi ben ne desem boş
Ne anlatsam faydasız
Sorular var cevapsız bak yüzlerde
Tam altı kez düştüm
Gör işte ben de öldüm
Lütfen konuş konuş benimle
Sesini duysam yeter

Aynı şeyleri istedik
Aynı şeylerde sevindik
Herkes gördü ikimizden başka
Sesini duysam yeter

Şimdi ben ne desem boş
Ne anlatsam faydasız
Sorular var cevapsız bak yüzlerde
Tam altı kez düştüm
Gör işte ben de öldüm
Lütfen konuş konuş benimle
Sesini duysam yeter

Beyaz şarkı küçük şarkı
Çalma açmam kapıyı

Işıkla kal ve sakın değişme
Onlar seni değiştirmek isteseler de
Başını eğme ismimle uyan her güne
Ne kadar benim olmak istemesen de

Sesimi hisset şarkıma dokun işte
Onlar hep sorarlar boşver ilgilenme
Kaçı kaldı ki sen çekip gidince
Ne kadar geri dönmek istemesen de

Şehirler yandı çığlık çığlığa
Ben acıyı tattım kanına karıştım (x2)

Işıkla kal ve sakın değişme
Onlar seni değiştirmek isteseler de
Başını eğme ismimle uyan her güne
Ne kadar benim olmak istemesen de

Şehirler yandı çığlık çığlığa
Ben acıyı tattım kanına karıştım (x3)

Dayan Yalnızlığım

Karla karışık yağar hüzün
Üstüm başım hep uzun kollu
Benden iyi bilirsin
Anlatmama lüzum var mı ?

Gözlerim senden sonra
Hep parçalı bulutlu
Sen de baksan görürsün
Bakmaya yüzün var mı ?

Mutlu muyduk ki ? Sade nefes aldık
Bıktım artık uzatma, yaslan bana ağla

Kal yanımda böyle sonbahar gelince
Soysuzlar içinde kalma yalnızlığım
Bak yenildik işte
Zamanı gelince kalkarız belki de
Dayan yalnızlığım

Uzun yola gitmeden
İki koltuk ayırttım
Seninkisi cam kenarı
Sormana lüzum var mı ?

Farkı yok ki geçmişten
İlk kez görmüş değilsin
Hiç kuraya girmeden
Hep kısa çöpü çekmişsin

Mutlu muyduk ki ? Sade nefes aldık
Bıktım artık uzatma, yaslan bana ağla

Kal yanımda böyle sonbahar gelince
Soysuzlar içinde kalma yalnızlığım
Bak yenildik işte
Zamanı gelince kalkarız belki de
Dayan yalnızlığım